vrijdag 6 juni 2008
dinsdag 27 mei 2008
Wat is er dan vrijdag gebeurd, misschien?
Voor de mensen die zich afvragen waar mijn stageverslag van vorige week blijft: ik heb vrijdag niet de tijd gevonden om een blogberichtje te schrijven, en met de afleverdatum van het eindwerk in zicht wordt zoiets eenvoudig uitgesteld, natuurlijk. Maar uiteindelijk moeten wij elke week een stukje schrijven, dus kan u hieronder alweer lezen wat uw communicatiemanager in spe gepresteerd heeft deze week:
- Het onderzoek naar social media ligt in een stroomversnelling, nadat ik twee weken geleden alles heb voorgelegd aan An en Michiel, en bleek dat er toch nog heel wat dingen bij mochten komen. Michiel staat mij hier bij, en spoort mij ook genoeg aan, kwestie dat er wat tempo inzit en alles correct wordt gedaan. Het komt erop neer dat ik meer vergelijkingen zal moeten maken tussen de verschillende communities.
- Enkele kleine taakjes als campagnereport-gegevens per land gaan schikken in excel, en uitleg geven over de CTR benchmark aan Liesbeth de projectmanager.
- Sinds kort is er ook een presentatie over de belgische markt bijgekomen, daar zit ik nu in een beginfase.
- Van Dimitri, onze strategic planning director, kreeg ik de opdracht om een presentatie te maken met uitleg over een tiental sites waarin de nieuwe technologie in het straatbeeld worden beschreven. Deze is er eentje voor later, maar die moet wel af zijn voor ik hier in These Days mijn stage beëindig.
Ik denk dat ik ongeveer rond ben met de taken die mij zijn toegewezen. Rest mij nog enkel te vertellen dat het tussentijds evaluatiegesprek met mijn stagebegeleider en mijn stagepromotor goed is verlopen, en An tevreden is over mijn werk hier. Dus kan ik op dat vlak wel gerust zijn
Het eindproject verloopt op schema, de deadline komt dichterbij, maar de info blijft binnenkomen, en mijn document wordt steeds langer. Op dat vlak heb ik dus niet te klagen, afgezien van het kleine technische euvel dat mij gisteren mijn website heeft doen verliezen. Maar aangezien ik vrij goed ben in die dingen, heb ik nu een nog mooiere site gemaakt, met nog mooiere layout. Over de inhoud van het eindproject geef ik vrijdag een korte update.
Wat er dan vrijdag gebeurd is: Ik ben gaan solliciteren, en het gevoel daarover is goed, dus ik denk dat ik wel een goeie kans maak. Ik blijf in elk geval verder solliciteren.
Tot vrijdag!
- Het onderzoek naar social media ligt in een stroomversnelling, nadat ik twee weken geleden alles heb voorgelegd aan An en Michiel, en bleek dat er toch nog heel wat dingen bij mochten komen. Michiel staat mij hier bij, en spoort mij ook genoeg aan, kwestie dat er wat tempo inzit en alles correct wordt gedaan. Het komt erop neer dat ik meer vergelijkingen zal moeten maken tussen de verschillende communities.
- Enkele kleine taakjes als campagnereport-gegevens per land gaan schikken in excel, en uitleg geven over de CTR benchmark aan Liesbeth de projectmanager.
- Sinds kort is er ook een presentatie over de belgische markt bijgekomen, daar zit ik nu in een beginfase.
- Van Dimitri, onze strategic planning director, kreeg ik de opdracht om een presentatie te maken met uitleg over een tiental sites waarin de nieuwe technologie in het straatbeeld worden beschreven. Deze is er eentje voor later, maar die moet wel af zijn voor ik hier in These Days mijn stage beëindig.
Ik denk dat ik ongeveer rond ben met de taken die mij zijn toegewezen. Rest mij nog enkel te vertellen dat het tussentijds evaluatiegesprek met mijn stagebegeleider en mijn stagepromotor goed is verlopen, en An tevreden is over mijn werk hier. Dus kan ik op dat vlak wel gerust zijn
Het eindproject verloopt op schema, de deadline komt dichterbij, maar de info blijft binnenkomen, en mijn document wordt steeds langer. Op dat vlak heb ik dus niet te klagen, afgezien van het kleine technische euvel dat mij gisteren mijn website heeft doen verliezen. Maar aangezien ik vrij goed ben in die dingen, heb ik nu een nog mooiere site gemaakt, met nog mooiere layout. Over de inhoud van het eindproject geef ik vrijdag een korte update.
Wat er dan vrijdag gebeurd is: Ik ben gaan solliciteren, en het gevoel daarover is goed, dus ik denk dat ik wel een goeie kans maak. Ik blijf in elk geval verder solliciteren.
Tot vrijdag!
zaterdag 17 mei 2008
week 9: het einde is nabij
Nog drie luttele weken nog, en het is gedaan met gaan werken. Ik zal het eerlijk gezegd wel missen, vooral omdat mijn stagebedrijf in die drie maanden heel erg is meegevallen. Ik heb er heel wat kansen gekrgen om leuke dingen te doen, zoals deze week de presentatie over social media.
Waar ik anders veeleer in cijfers verdiept zit, met het invullen van CPM-tarieven en bouncerates en dergelijke, kon ik me nu eens volop uitleven in powerpoint, hetgeen me wel beviel. Uiteraard ging dat door een gebrek aan contacten nogal traag. Het viel dus behoorlijk mee dat er vrijdag een nieuwe collega werd verwelkomd bij ons op Media, en dan nog een met genoeg contacten. Hij heeft me meteen geholpen met die contacten, en gaf een mening over de social media-presentatie. Dus: hartelijk welkom, Michiel!
Op dit moment is de presentatie echter bijna af en behoorlijk ver weg, dus rest mij nog een andere belangrijke kat te geselen: het eindproject. Ik heb maandag een meeting met Steven Verbruggen, de man van innovatie in These Days. Wordt vervolgd!
Waar ik anders veeleer in cijfers verdiept zit, met het invullen van CPM-tarieven en bouncerates en dergelijke, kon ik me nu eens volop uitleven in powerpoint, hetgeen me wel beviel. Uiteraard ging dat door een gebrek aan contacten nogal traag. Het viel dus behoorlijk mee dat er vrijdag een nieuwe collega werd verwelkomd bij ons op Media, en dan nog een met genoeg contacten. Hij heeft me meteen geholpen met die contacten, en gaf een mening over de social media-presentatie. Dus: hartelijk welkom, Michiel!
Op dit moment is de presentatie echter bijna af en behoorlijk ver weg, dus rest mij nog een andere belangrijke kat te geselen: het eindproject. Ik heb maandag een meeting met Steven Verbruggen, de man van innovatie in These Days. Wordt vervolgd!
vrijdag 9 mei 2008
Week 8: Variatie!
Het is nu niet dat ik heb mogen dirigeren voor het Golden Symphonic Orchestra he, maar deze week hield meer variatie in dan anders. Doordat Kathleen, ook een Arteveldestudent communicatie, ziek was, heb ik voor een stukje haar taak mogen opnemen. Ik vond dat heel erg plezant, omdat ik dan even uit het mediadeel van These Days trad.
Ik moest interviews neerschrijven voor een aannemersfirma. Ik doe dergelijke dingen heel graag, omdat ik door mijn rijke fantasie mij ook meteen visuals bij het geluidbestandje denk, en ik toch weer maar eens te horen krijg wat ervaren businessmensen te vertellen hebben. Qua visie en inzicht kan ik hier veel van opsteken.
Ook binnen de mediacel treed ik eventjes uit het -niet onaangenaam, laat mij dat even vermelden- stramien van data invoegen, gemiddeldes berekenen, researchen. Ik mag de komende dagen als nevenprojectje mij bezig houden met een presentatie over Social Media in de Benelux.
Ook met het eindproject gaat het goed. Ik heb al wat research gedaan, en ik heb een structuur. In overleg met mijn promotor, mr. Vossen, op de overlegavond van onze school heb ik mijn doelgebied een beetje verengd. "De mogelijkheden van de GSM voor marketing in België " wordt nu "de haalbaarheid van GSM marketing op de B to C-markt in België. De grotere naam staat meteen voor het kleinere doelgebied. ;-)
Op die manier wil ik meer vanuit media-aankopersperspectief gaan kijken of de effecten van campagnes meetbaar zijn, met welke eenheden mediaruimte moet worden aangekocht, of dat geen nattevingerwerk is, en daarnaast ook of de reclamebureaus er klaar voor zijn. Ik wil in dat licht ook enkele succescases, of faalcases in het licht brengen. Ik vermoed dat ik niet aan dat laatste geraak, maar we zullen proberen.
Ik moest interviews neerschrijven voor een aannemersfirma. Ik doe dergelijke dingen heel graag, omdat ik door mijn rijke fantasie mij ook meteen visuals bij het geluidbestandje denk, en ik toch weer maar eens te horen krijg wat ervaren businessmensen te vertellen hebben. Qua visie en inzicht kan ik hier veel van opsteken.
Ook binnen de mediacel treed ik eventjes uit het -niet onaangenaam, laat mij dat even vermelden- stramien van data invoegen, gemiddeldes berekenen, researchen. Ik mag de komende dagen als nevenprojectje mij bezig houden met een presentatie over Social Media in de Benelux.
Ook met het eindproject gaat het goed. Ik heb al wat research gedaan, en ik heb een structuur. In overleg met mijn promotor, mr. Vossen, op de overlegavond van onze school heb ik mijn doelgebied een beetje verengd. "De mogelijkheden van de GSM voor marketing in België " wordt nu "de haalbaarheid van GSM marketing op de B to C-markt in België. De grotere naam staat meteen voor het kleinere doelgebied. ;-)
Op die manier wil ik meer vanuit media-aankopersperspectief gaan kijken of de effecten van campagnes meetbaar zijn, met welke eenheden mediaruimte moet worden aangekocht, of dat geen nattevingerwerk is, en daarnaast ook of de reclamebureaus er klaar voor zijn. Ik wil in dat licht ook enkele succescases, of faalcases in het licht brengen. Ik vermoed dat ik niet aan dat laatste geraak, maar we zullen proberen.
woensdag 7 mei 2008
Week 7
Twee luttele dagen heb ik gewerkt, deze week. Aangezien mijn vrije dag maandag is, gaf me dat behoorlijk wat tijd om van alles en nog wat te doen.
Met mijn eindwerk begint het alvast te vlotten. Ik moest mijn enthousiasme nog een beetje aanzwengelen in het begin, maar dat loopt als vanouds wel los. Enfin, de structuur staat er nu, ik moet nu nog de info structureren, en dan een werkstuk schrijven dat mijn eigen gefundeerde mening laat horen, rekening houdend met de informatie die ik verzameld heb.
Die twee dagen die ik dan toch doorbracht op These Days, heb ik gebruikt voor research. Stilaan ook de usual research, met dat verschil dat deze keer An er niet bij was, en alles daarom toch nét dat iets minder vlot ging. Maar kom, we hebben er ons doorgeslaan en zoals altijd iets bijgeleerd: doorzetten doorzetten doorzetten.
Mijn plannen voor de volgende dagen: verder solliciteren, eens naar mijnlijstje van activiteiten kijken, en aanduiden wat ik nog wil doen op mijn stage, en vooral: mijn tempo blijven verhogen. Het is maar één maand meer hé jongens!
Met mijn eindwerk begint het alvast te vlotten. Ik moest mijn enthousiasme nog een beetje aanzwengelen in het begin, maar dat loopt als vanouds wel los. Enfin, de structuur staat er nu, ik moet nu nog de info structureren, en dan een werkstuk schrijven dat mijn eigen gefundeerde mening laat horen, rekening houdend met de informatie die ik verzameld heb.
Die twee dagen die ik dan toch doorbracht op These Days, heb ik gebruikt voor research. Stilaan ook de usual research, met dat verschil dat deze keer An er niet bij was, en alles daarom toch nét dat iets minder vlot ging. Maar kom, we hebben er ons doorgeslaan en zoals altijd iets bijgeleerd: doorzetten doorzetten doorzetten.
Mijn plannen voor de volgende dagen: verder solliciteren, eens naar mijnlijstje van activiteiten kijken, en aanduiden wat ik nog wil doen op mijn stage, en vooral: mijn tempo blijven verhogen. Het is maar één maand meer hé jongens!
woensdag 30 april 2008
Laat (Week 6)
Veel later dan anders, komt het verslag van week 6 dan toch terecht bij wie het wil lezen. Ik vermoed dat het me steeds moeilijker wordt om iets te schrijven omdat ik gewoon andere aspecten van stage veel belangrijker vind. Natuurlijk is er weer vanalles gebeurd deze week, maar er zijn ook maar weinig werknemers die bloggen over hun werk, omdat het uiteindelijk heel weinig terzake doet.
Maar kom, we doen ermee door.
Mijn taken deze week:
- Research (ik breng hiermee het meeste van mijn tijd door in These Days)
- Verder in praktijk brengen van een interne tool (lees: invoeren van gegevens, het fungedeelte van het creeren van de excel is voorbij :-) )
- Verder overzicht houden over de CPM benchmark en de online tarieven (ratecards zoeken, in de benchmark brengen.
-Corresponderen met mensen die ons info moeten bezorgen voor campagnes, en omgekeerd: info gaan verzamelen voor Duitse, Franse, Nederlandse of andere reclameregies -of bureaus.
-Een al heel wat interessanter werkje: het inventariseren van de adverteermogelijkheden van social media, en de gratis mogelijkheden ervan (profieltjes, brandingprofieltjes), en het zoeken van voorbeelden van successen.
Verder heb ik mij ook bezig gehouden met het herschikken van de documenten van de mediacel op de server.
Mijn werk in These Days wordt niet verdiept (wat aan mij gegeven wordt,blijft voornamelijk research en database) maar het verbreedt wel. Ik onthoud van deze week vooral het positieve, namelijk de grote vrijheid die ik krijg om mijn werkschema zelf te schikken zoals ik dat wil, en de kans om te beginnen corresponderen met andere mediaregies, enz.
Maar kom, we doen ermee door.
Mijn taken deze week:
- Research (ik breng hiermee het meeste van mijn tijd door in These Days)
- Verder in praktijk brengen van een interne tool (lees: invoeren van gegevens, het fungedeelte van het creeren van de excel is voorbij :-) )
- Verder overzicht houden over de CPM benchmark en de online tarieven (ratecards zoeken, in de benchmark brengen.
-Corresponderen met mensen die ons info moeten bezorgen voor campagnes, en omgekeerd: info gaan verzamelen voor Duitse, Franse, Nederlandse of andere reclameregies -of bureaus.
-Een al heel wat interessanter werkje: het inventariseren van de adverteermogelijkheden van social media, en de gratis mogelijkheden ervan (profieltjes, brandingprofieltjes), en het zoeken van voorbeelden van successen.
Verder heb ik mij ook bezig gehouden met het herschikken van de documenten van de mediacel op de server.
Mijn werk in These Days wordt niet verdiept (wat aan mij gegeven wordt,blijft voornamelijk research en database) maar het verbreedt wel. Ik onthoud van deze week vooral het positieve, namelijk de grote vrijheid die ik krijg om mijn werkschema zelf te schikken zoals ik dat wil, en de kans om te beginnen corresponderen met andere mediaregies, enz.
vrijdag 18 april 2008
Week 5: oren zijn geen decoratie
Ik heb gewoon geen idee hoe ik deze week een label moet geven. Ik kan nu zeggen dat ik meer en meer mijn draai vind in These Days. Deze week heeft daar onder andere voor gezorgd.
Dinsdag heb ik namelijk een mooie levensles gekregen, en zonder dat mijn collega An het doorhad, heeft zij mij die gegeven: MEER LUISTEREN.
Door te weinig te luisteren, begreep ik niet echt wat ik met sommige werkjes moest doen. De briefings die ik krijg opschrijven en begrijpen is dus de boodschap. Want anders was het resultaat dat mijn werkjes een verkeerde insteek kregen.
For-mi-da-bel hoe het je werk vergemakkelijkt als je exact weet wat je moet doen, omdat je alles goed genoteerd hebt. Daar waar ik enkele weekjes minder en minder bijleerde, en het gevoel had dat ik wat stilstond in mijn evolutie, ging er weer maar eens een hele wereld open voor mij. Dames en heren, ondanks de digitale revolutie is papier nog niet passé. Tsjonge jonge :-)
Dus ja, na een tijdje ging mijn werktempo naar omhoog, en tegen donderdag vertelde An al dat Peter (een ander collega aan wie wij de CTR-benchmark moeten voorstellen) heel blij zal zijn. De opdracht ging ook al véél sneller dan ervoor, doordat ik nu goed wist wat ermee zou aangevangen worden.
Vandaag zijn we vrijdag, en heb ik alweer geleerd wat een bouncerate is, hoe je de speciale meeteenheid van Thesedays uitrekent, en dat het succes van campagnes van veel meer metingsfactoren afhangt dan pakweg het aantal clicks. De sfeer is hier opperbest, ik voel me hier ook op mijn gemak.
Ik heb op deze blog nog niet veel verteld wat mijn taken zijn. Dat is nu eenmaal iets wat ik niet kan doen. Wat ik doorgaans doe, heb ik wel al verteld, en over de campagnes waaraan ik bezig ben, kan en mag ik niet veel vertellen, omdat dat vaak premature informatie is die binnenshuis moet blijven. Ik heb mij in elk geval nog niet verveeld.
An heeft mij zonet al gevraagd of ik misschien niet eens iets anders zou willen doen, en dat ik maar eens moet kijken op de papieren die ik van school kreeg, wat ik nog wil doen. Zal ik doen An, bedankt voor je opmerkzaamheid. ;-)
Dinsdag heb ik namelijk een mooie levensles gekregen, en zonder dat mijn collega An het doorhad, heeft zij mij die gegeven: MEER LUISTEREN.
Door te weinig te luisteren, begreep ik niet echt wat ik met sommige werkjes moest doen. De briefings die ik krijg opschrijven en begrijpen is dus de boodschap. Want anders was het resultaat dat mijn werkjes een verkeerde insteek kregen.
For-mi-da-bel hoe het je werk vergemakkelijkt als je exact weet wat je moet doen, omdat je alles goed genoteerd hebt. Daar waar ik enkele weekjes minder en minder bijleerde, en het gevoel had dat ik wat stilstond in mijn evolutie, ging er weer maar eens een hele wereld open voor mij. Dames en heren, ondanks de digitale revolutie is papier nog niet passé. Tsjonge jonge :-)
Dus ja, na een tijdje ging mijn werktempo naar omhoog, en tegen donderdag vertelde An al dat Peter (een ander collega aan wie wij de CTR-benchmark moeten voorstellen) heel blij zal zijn. De opdracht ging ook al véél sneller dan ervoor, doordat ik nu goed wist wat ermee zou aangevangen worden.
Vandaag zijn we vrijdag, en heb ik alweer geleerd wat een bouncerate is, hoe je de speciale meeteenheid van Thesedays uitrekent, en dat het succes van campagnes van veel meer metingsfactoren afhangt dan pakweg het aantal clicks. De sfeer is hier opperbest, ik voel me hier ook op mijn gemak.
Ik heb op deze blog nog niet veel verteld wat mijn taken zijn. Dat is nu eenmaal iets wat ik niet kan doen. Wat ik doorgaans doe, heb ik wel al verteld, en over de campagnes waaraan ik bezig ben, kan en mag ik niet veel vertellen, omdat dat vaak premature informatie is die binnenshuis moet blijven. Ik heb mij in elk geval nog niet verveeld.
An heeft mij zonet al gevraagd of ik misschien niet eens iets anders zou willen doen, en dat ik maar eens moet kijken op de papieren die ik van school kreeg, wat ik nog wil doen. Zal ik doen An, bedankt voor je opmerkzaamheid. ;-)
vrijdag 11 april 2008
week 4: breek oude gewoonten
Ik ben zo iemand die zich heel snel schijnt aan te passen in nieuwe situaties, maar na een tijdje toch niet echt mee blijkt te zijn. Dat is naar verluidt iets dat niet zozeer in de lucht hangt dan wel in je hersenen. Al een geluk dat ik daar deze week, in tegenstelling tot andere momenten in mijn geheugen, niet veel last van gehad heb.
Dinsdag
Hoewel, dinsdag was echt wel een vervelende dag. Behalve een kapitale fout die gelukkig zonder veel erg is opgelost, en niks met mijn stage te maken had, werd ik ook op stage geconfronteerd met 't oud zeer', namelijk mijn creativiteit om toch maar ergens afleiding te vinden. Maar een geluk dat ik hiermee werd geconfronteerd door een collega, maar het hielp mijn humeur op die dag natuurlijk niet.
Want in de namiddag was ik alweer vlijtig als een mier bezig, toen ik plots besloot het boeltje waar ik al een hele namiddag mee bezig was te sluiten en niet te saven. Lang leve de autosave, dankzij dewelke...de helft van mijn werk bewaard bleef. Hoera.
Nu ja, reconstructies gaan altijd sneller dan de constructies, tenzij dan bij moorden, maar aangezien ik mijn stage niet bij de BOB volg, en mijn taak verwerking was van info dat elders stond opgeslagen, kon ik nog redelijk snel de boel terug rechttrekken. Dat ik al stotterend een Fransman te woord moest staan aan de telefoon, over een zaak waarvan ik niet wist wat ik mocht vertellen, maakte mijn dag alleen maar beter.
En toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik moest snel zijn, want ik had een afspraak met de logopedist. Om een nieuw rampscenario te voorkomen, had ik in de trein enkele geïmproviseerde meditatietechnieken à la Frederick voorzien, teneinde mijn paniekmodus om te schakelen naar kalmte. Daar ik geen Dalai Lama ben, ging dat maar half, waardoor ik toch met een lichte ongerustheid thuiskwam. Ik at even iets, hetgeen mij altijd op mijn gemak stelt, en ik vertrok met de auto richting mijn spraakmecanicien, om halverwege... stil te staan in een wegblokkade.
Al een geluk dat na mijn logopedisch zanguurtje mijn gemoed meer dan bedaard was, zo kon ik de dag daarachter aan een frisse werkdag beginnen.
Woensdag
6u30. Frederick wordt wakker. Tijd voor een kleine controle. Zin om op te staan: check. Motivatie om mij nuttig te maken in These Days: check. Barstende koppijn, rugpijn, tegelijk koud en warm, branderig gevoel: check.
Ik ben toch maar naar Antwerpen getrokken, om ginds na een halfuurtje te constateren dat ik niet in staat was om te werken. Ik ben dan maar terug naar huis en daarna naar de dokter gegaan. Einde dag.
Donderdag
De medicatie begon stilaan te werken. omdat ik me nog niet helemaal fit voelde, heb ik besloten om me nog eens rustig om te draaien, en ook deze dag over te slaan. Om er geen compleet verloren dag van te maken, heb ik 's avonds nog wat online meetinstrumenten uitgeplozen voor een nieuwe campagne.
Vrijdag
De dokter kan niet altijd gelijk hebben, dacht ik zo, dus vandaag zat ik toch maar weer netjes in Antwerpen, ondanks mijn weekje voorgeschreven rust. Ik heb respect voor dokters, maar ik meen mijn eigen lichaam voldoende te kennen om te weten wanneer ik kan werken.
Die ochtend deed ik dus verder aan een gedeeltelijke concurrentieanalyse op basis van 1 meetinstrument, en het maakte mijn redelijk miserabele week deels goed, dat ik de deadline haalde, en mijn werkje goed afleverde. Zo ziek was ik dus niet meer.
Mijn STEP3 document is ondertussen ook al binnen bij mijn promotor, en dankzij drie dagen uitstel van deadline wordt het dus nog even freewheelen wat betreft eindproject. Maar vanaf volgende week zal ik elke maandag, en deels weekend, alles wat mobile marketing is duchtig afzoeken. Ik ben het aan mijzelf verschuldigd dat mijn eindproject een heel goed eindproject wordt. Vandaar.
Daarom dat de titel van week 4 "breek oude gewoonten" is geworden. Ik heb mij van de tegenvallende dinsdag niet teveel aangetrokken, en me mooi herpakt. Ook mijn constant afgeleid zijn is zodanig geminderd dat je in zekere zin van focus kan spreken. Daar zullen we in het weekend eens een goede bruiswater op drinken.
Dinsdag
Hoewel, dinsdag was echt wel een vervelende dag. Behalve een kapitale fout die gelukkig zonder veel erg is opgelost, en niks met mijn stage te maken had, werd ik ook op stage geconfronteerd met 't oud zeer', namelijk mijn creativiteit om toch maar ergens afleiding te vinden. Maar een geluk dat ik hiermee werd geconfronteerd door een collega, maar het hielp mijn humeur op die dag natuurlijk niet.
Want in de namiddag was ik alweer vlijtig als een mier bezig, toen ik plots besloot het boeltje waar ik al een hele namiddag mee bezig was te sluiten en niet te saven. Lang leve de autosave, dankzij dewelke...de helft van mijn werk bewaard bleef. Hoera.
Nu ja, reconstructies gaan altijd sneller dan de constructies, tenzij dan bij moorden, maar aangezien ik mijn stage niet bij de BOB volg, en mijn taak verwerking was van info dat elders stond opgeslagen, kon ik nog redelijk snel de boel terug rechttrekken. Dat ik al stotterend een Fransman te woord moest staan aan de telefoon, over een zaak waarvan ik niet wist wat ik mocht vertellen, maakte mijn dag alleen maar beter.
En toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik moest snel zijn, want ik had een afspraak met de logopedist. Om een nieuw rampscenario te voorkomen, had ik in de trein enkele geïmproviseerde meditatietechnieken à la Frederick voorzien, teneinde mijn paniekmodus om te schakelen naar kalmte. Daar ik geen Dalai Lama ben, ging dat maar half, waardoor ik toch met een lichte ongerustheid thuiskwam. Ik at even iets, hetgeen mij altijd op mijn gemak stelt, en ik vertrok met de auto richting mijn spraakmecanicien, om halverwege... stil te staan in een wegblokkade.
Al een geluk dat na mijn logopedisch zanguurtje mijn gemoed meer dan bedaard was, zo kon ik de dag daarachter aan een frisse werkdag beginnen.
Woensdag
6u30. Frederick wordt wakker. Tijd voor een kleine controle. Zin om op te staan: check. Motivatie om mij nuttig te maken in These Days: check. Barstende koppijn, rugpijn, tegelijk koud en warm, branderig gevoel: check.
Ik ben toch maar naar Antwerpen getrokken, om ginds na een halfuurtje te constateren dat ik niet in staat was om te werken. Ik ben dan maar terug naar huis en daarna naar de dokter gegaan. Einde dag.
Donderdag
De medicatie begon stilaan te werken. omdat ik me nog niet helemaal fit voelde, heb ik besloten om me nog eens rustig om te draaien, en ook deze dag over te slaan. Om er geen compleet verloren dag van te maken, heb ik 's avonds nog wat online meetinstrumenten uitgeplozen voor een nieuwe campagne.
Vrijdag
De dokter kan niet altijd gelijk hebben, dacht ik zo, dus vandaag zat ik toch maar weer netjes in Antwerpen, ondanks mijn weekje voorgeschreven rust. Ik heb respect voor dokters, maar ik meen mijn eigen lichaam voldoende te kennen om te weten wanneer ik kan werken.
Die ochtend deed ik dus verder aan een gedeeltelijke concurrentieanalyse op basis van 1 meetinstrument, en het maakte mijn redelijk miserabele week deels goed, dat ik de deadline haalde, en mijn werkje goed afleverde. Zo ziek was ik dus niet meer.
Mijn STEP3 document is ondertussen ook al binnen bij mijn promotor, en dankzij drie dagen uitstel van deadline wordt het dus nog even freewheelen wat betreft eindproject. Maar vanaf volgende week zal ik elke maandag, en deels weekend, alles wat mobile marketing is duchtig afzoeken. Ik ben het aan mijzelf verschuldigd dat mijn eindproject een heel goed eindproject wordt. Vandaar.
Daarom dat de titel van week 4 "breek oude gewoonten" is geworden. Ik heb mij van de tegenvallende dinsdag niet teveel aangetrokken, en me mooi herpakt. Ook mijn constant afgeleid zijn is zodanig geminderd dat je in zekere zin van focus kan spreken. Daar zullen we in het weekend eens een goede bruiswater op drinken.
zaterdag 5 april 2008
De werkdag van Frederick Boone
Ik moet toegeven dat het mij niet gemakkelijk valt om deze blog te schrijven. Ik heb na drie weken niet het gevoel dat wat ik daar doe mij nog veel indrukken geeft die nieuw zijn. Ik heb altijd vakantiejobs gedaan, en veel verschillende, en toen viel mij ook op dat ik me snel thuis voel. Dus heb ik, zoals het een kantoorwerker betaamt, al enige routine aangekweekt: vaste trein naar Antwerpen, rustig fietsen langs de weg, ik kom tegenwoordig zelfs telkens dezelfde wildvreemden op telkens dezelfde plaatsen tegen. En eigenlijk houdt dat mijn hersenpan rustig, op een of andere bizarre manier.
Dan kom ik aan in These Days. Goeiemorgen Deborah (de receptioniste), naar het bureau, laptop installeren. Laptop laadt, dus eerst mijn aardappeltjes gaan afgieten. Terug naar bureau, inloggen, weer wachten, dus ondertussen om koffie. Terugkomen, outlook opstarten. Wat dan in mijn mailbox zit, is deels mijn werk van die dag.
Tot zover de routine. Voor de rest is het, hoewel het elke dag duidelijker wordt, 's morgens even gissen wat ik zal doen. Ik heb nog niet vaak op mijn honger gezeten. Nu er nogal wat mensen ziek zijn, zal het er misschien niet op verminderen. Tja, waarom niet eigenlijk.
Mijn takenpakket: wel, deze week mocht ik voor het eerst een training van de klanten meedoen, dat wil zeggen dat de klanten de termen en systeempjes waarop TD werkt, leert kennen. Zoiets neemt, hou je vast, zes uur in beslag. En da's behoorlijk vermoeiend. Zelfs voor een student :-)
Ik ben ook voor de eerste keer, en volledig naar mijn wens, ingelicht over een nieuwe campagne. Ik kan dus iets meer hulp brengen vanaf nu, omdat ik ook het plaatje helemaal snap. Ik mag nu op dit moment research doen, het systeem van de afdeling media helpen onderbouwen, met prijsvergelijkingen, een deftige database van prijzen, en de tool, waar ik het al eens over gehad heb. Daarnaast moeten er ook fotootjes in PowerPoint, moet de presentatie van resultaten per land aangepast worden, enzovoort.
En dan wat trivialities:
Deze week heb ik mij een pak rijstkoeken gekocht, om eindelijk het eindeloze snoepen af te leren. Mijn collega's zeggen nu al dat mijn rijstkoeken stinken. waar een stagair niet al op moet letten, tegenwoordig.
Ik heb deze week cola afgezworen. No more cola, veel te veel suikergehalte. Water is nu mijn beste vriend, en ik ervaar dat ik me beter voel, zo zonder mijn gewoonlijke sugar-overload.
Mijn plooifietsje is nog altijd tevreden. Zijn baasje is streng maar rechtvaardig, en belooft deze maandag iets aan de rechterrem te doen. Kwestie dat hij niet onder een auto belandt. Het fietsje heeft soms een ochtendhumeur, en kan al eens tegenstribbelen, of zich in de trein plots laten vallen, maar is over het algemeen meegaand en degelijk genoeg om de dag met de glimlach te beginnen (en eindigen).
Vrijdag heb ik, ter viering van mijn" high times" die ik nu ervaar, als gevolg van het feit dat ik eens iets nuttig doe voor de verandering, mijn energie gedemonstreerd aan de hand van bijna 9 km wedstrijd, en een knappe 40ste plaats op 60, waarbij ik bijna álle zestigplussers en heuplijders een fiks pak voor de broek gegeven hebben. Mijn doel voor volgende keer: eens een fitte loper ónder de zestig achterlaten. wordt vervolgd!
Dan kom ik aan in These Days. Goeiemorgen Deborah (de receptioniste), naar het bureau, laptop installeren. Laptop laadt, dus eerst mijn aardappeltjes gaan afgieten. Terug naar bureau, inloggen, weer wachten, dus ondertussen om koffie. Terugkomen, outlook opstarten. Wat dan in mijn mailbox zit, is deels mijn werk van die dag.
Tot zover de routine. Voor de rest is het, hoewel het elke dag duidelijker wordt, 's morgens even gissen wat ik zal doen. Ik heb nog niet vaak op mijn honger gezeten. Nu er nogal wat mensen ziek zijn, zal het er misschien niet op verminderen. Tja, waarom niet eigenlijk.
Mijn takenpakket: wel, deze week mocht ik voor het eerst een training van de klanten meedoen, dat wil zeggen dat de klanten de termen en systeempjes waarop TD werkt, leert kennen. Zoiets neemt, hou je vast, zes uur in beslag. En da's behoorlijk vermoeiend. Zelfs voor een student :-)
Ik ben ook voor de eerste keer, en volledig naar mijn wens, ingelicht over een nieuwe campagne. Ik kan dus iets meer hulp brengen vanaf nu, omdat ik ook het plaatje helemaal snap. Ik mag nu op dit moment research doen, het systeem van de afdeling media helpen onderbouwen, met prijsvergelijkingen, een deftige database van prijzen, en de tool, waar ik het al eens over gehad heb. Daarnaast moeten er ook fotootjes in PowerPoint, moet de presentatie van resultaten per land aangepast worden, enzovoort.
En dan wat trivialities:
Deze week heb ik mij een pak rijstkoeken gekocht, om eindelijk het eindeloze snoepen af te leren. Mijn collega's zeggen nu al dat mijn rijstkoeken stinken. waar een stagair niet al op moet letten, tegenwoordig.
Ik heb deze week cola afgezworen. No more cola, veel te veel suikergehalte. Water is nu mijn beste vriend, en ik ervaar dat ik me beter voel, zo zonder mijn gewoonlijke sugar-overload.
Mijn plooifietsje is nog altijd tevreden. Zijn baasje is streng maar rechtvaardig, en belooft deze maandag iets aan de rechterrem te doen. Kwestie dat hij niet onder een auto belandt. Het fietsje heeft soms een ochtendhumeur, en kan al eens tegenstribbelen, of zich in de trein plots laten vallen, maar is over het algemeen meegaand en degelijk genoeg om de dag met de glimlach te beginnen (en eindigen).
Vrijdag heb ik, ter viering van mijn" high times" die ik nu ervaar, als gevolg van het feit dat ik eens iets nuttig doe voor de verandering, mijn energie gedemonstreerd aan de hand van bijna 9 km wedstrijd, en een knappe 40ste plaats op 60, waarbij ik bijna álle zestigplussers en heuplijders een fiks pak voor de broek gegeven hebben. Mijn doel voor volgende keer: eens een fitte loper ónder de zestig achterlaten. wordt vervolgd!
"Driemaal is scheepsrecht":een orientatiegesprek
Driemaal is scheepsrecht, en in de derde week kreeg ik het gesprek waar ik met graagte naar uitkeek.
En op die woensdag waren op het moment beland waarop er een kleine evaluatie kwam. Er was er ook een nodig, zodat ik ook eens wist of ik goed bezig was. En ja hoor, het valt heel goed mee. An was vrij positief, naar mijn gevoel. Mijn stagebegeleider leek daarmee tevreden, mijn promotor ook. Dus heb ik de week verdergezet met een goede gerustheid. Ik heb mijn mening gezegd, zij hebben aangeduid wat realistisch was, en wat niet. Ik heb niet het gevoel dat daar nog veel over moet verteld worden, behalve dan dat ik alweer eens heel tevreden was. Het ziet er naar uit dat ik langer op de mediacel zal blijven dan voorzien.
Verder werden nog enkele administratieve fiches uitgewisseld, en wat gepraat over de zin en onzin van social media, en gingen we weer netjes aan het werk.
En op die woensdag waren op het moment beland waarop er een kleine evaluatie kwam. Er was er ook een nodig, zodat ik ook eens wist of ik goed bezig was. En ja hoor, het valt heel goed mee. An was vrij positief, naar mijn gevoel. Mijn stagebegeleider leek daarmee tevreden, mijn promotor ook. Dus heb ik de week verdergezet met een goede gerustheid. Ik heb mijn mening gezegd, zij hebben aangeduid wat realistisch was, en wat niet. Ik heb niet het gevoel dat daar nog veel over moet verteld worden, behalve dan dat ik alweer eens heel tevreden was. Het ziet er naar uit dat ik langer op de mediacel zal blijven dan voorzien.
Verder werden nog enkele administratieve fiches uitgewisseld, en wat gepraat over de zin en onzin van social media, en gingen we weer netjes aan het werk.
vrijdag 28 maart 2008
"Week two, so we try harder"
De tweede week, minder bloemetjes, maar dan wel grotere. Het gaat steeds beter.
Dinsdag gingen we gewoon op het elan van vrijdag voort. Er was ook redelijk wat haast bij het afwerken van een presentatie, met een vergelijking van prijzen voor banners tussen Nederland en België, qua adverteerprijzen. Dat werd goed ten einde gebracht op woensdag. Toen viel even het zwart gat, dat ik half efficiënt heb gebruikt om aan zelfstudie te doen. Toen na een tijdje ook dat bronnetje uitgeput raakte, dacht ik even dat mijn takenpakket niet voldoende zou zijn om drie maanden te vullen. Echter, beminde gelovigen, mijn geloof liet me onterecht in de steek. Op donderdag kreeg ik de voor mij intensieve opdracht om te gaan zoeken naar alle manieren om 'buzz' te gaan meten in social media. Research kan fun zijn, want op die manier kwam ik alles te weten over die tracking- systemen. Idem voor de opdracht die ik later kreeg om hetzelfde te gaan doen met mobile marketing. Bijzonder interessant.
Wat ik dan verder mocht doen: een hele waaier, van iets banaal als printscreens in PowerPoints steken, ratecards klasseren, koffie zetten en kopies maken (die twee laatste heb ik er voor de grap bij gestoken) tot iets wat toch al enig inzicht vergt als de basis leggen voor een benchmarktool, waarmee de klanten in de toekomst ruwe kosten en eventueel gemiddelde resultaten kunnen krijgen, bij het invullen van een hopelijk heel eenvoudig formuliertje. Die criteria vastleggen, de volledige lijst van regies invoegen, evenals de bannerformaten, de soorten plaatsing van die banners, de marktstrategieën enz. geeft je ook als het ware een beter overzicht over de markt.
Ook leuk zijn de vele presentaties die ik mag bijwonen. Ik word telkens met veel plezier uitgenodigd op presentaties van gloednieuwe media, of bekende mediaregies met nieuwe producten. Zo leer je veel over tegelijk de bedrijfscultuur (humor, ambiance, ernstig als het moet) en over de omgang met partners, klanten, regies, enz. Ik heb dus zeker niet te klagen.
Vandaag was het nog even stressen wegens in zeven haasten bevestigen van mijn onderwerp van mijn eindproject. U hoort hier later meer van, als ik heb vastgelegd hoe ik het zal aanpakken. Ik kan alleen zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de inzet van mijn stagementor, Mr. Vossen. Vandaag was een zeer goede samenwerking, Mr. Vossen. Waarvoor dank :-)
Tot volgende week!
Dinsdag gingen we gewoon op het elan van vrijdag voort. Er was ook redelijk wat haast bij het afwerken van een presentatie, met een vergelijking van prijzen voor banners tussen Nederland en België, qua adverteerprijzen. Dat werd goed ten einde gebracht op woensdag. Toen viel even het zwart gat, dat ik half efficiënt heb gebruikt om aan zelfstudie te doen. Toen na een tijdje ook dat bronnetje uitgeput raakte, dacht ik even dat mijn takenpakket niet voldoende zou zijn om drie maanden te vullen. Echter, beminde gelovigen, mijn geloof liet me onterecht in de steek. Op donderdag kreeg ik de voor mij intensieve opdracht om te gaan zoeken naar alle manieren om 'buzz' te gaan meten in social media. Research kan fun zijn, want op die manier kwam ik alles te weten over die tracking- systemen. Idem voor de opdracht die ik later kreeg om hetzelfde te gaan doen met mobile marketing. Bijzonder interessant.
Wat ik dan verder mocht doen: een hele waaier, van iets banaal als printscreens in PowerPoints steken, ratecards klasseren, koffie zetten en kopies maken (die twee laatste heb ik er voor de grap bij gestoken) tot iets wat toch al enig inzicht vergt als de basis leggen voor een benchmarktool, waarmee de klanten in de toekomst ruwe kosten en eventueel gemiddelde resultaten kunnen krijgen, bij het invullen van een hopelijk heel eenvoudig formuliertje. Die criteria vastleggen, de volledige lijst van regies invoegen, evenals de bannerformaten, de soorten plaatsing van die banners, de marktstrategieën enz. geeft je ook als het ware een beter overzicht over de markt.
Ook leuk zijn de vele presentaties die ik mag bijwonen. Ik word telkens met veel plezier uitgenodigd op presentaties van gloednieuwe media, of bekende mediaregies met nieuwe producten. Zo leer je veel over tegelijk de bedrijfscultuur (humor, ambiance, ernstig als het moet) en over de omgang met partners, klanten, regies, enz. Ik heb dus zeker niet te klagen.
Vandaag was het nog even stressen wegens in zeven haasten bevestigen van mijn onderwerp van mijn eindproject. U hoort hier later meer van, als ik heb vastgelegd hoe ik het zal aanpakken. Ik kan alleen zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de inzet van mijn stagementor, Mr. Vossen. Vandaag was een zeer goede samenwerking, Mr. Vossen. Waarvoor dank :-)
Tot volgende week!
vrijdag 21 maart 2008
De eerste stageweek
De eerste stageweek begon al meteen goed: vrije dag. Ironisch bedoeld natuurlijk, ik kon niet wachten om te beginnen. Het waarom vertel ik u in de volgende alinea.
These Days is een reclamebureau dat in handen is gevallen van een internationaal bureau, namelijk Wundermann. Die overname is nog niet zo lang geleden gebeurd, waardoor nu vooral de voordelen merkbaar zijn. Het netwerk stelt heel wat middelen ter beschikking, zoals vele online toepassingen als Forrester research, enz... tegen spotprijzen. Daardoor kom je als Arteveldestudentje ook wel in een heel luxueuze werkomkadering terecht.
These Days is een full servicebureau. Niet speciaal, ware het niet dat het interactie als het Ware Geloof wordt beschouwd, en als specialisatie wordt toegepast. En dat is de trend die tegenwoordig het meeste opgang kent, en waar ik mij ook geheel in kan vinden.
Genoeg lof over omkadering. De begeleiding verdient ook vermelding. Hoewel Gio Canini mijn stagementor is, kan hij in de functie van CEO van het bedrijf mijn handje niet vasthouden. Hier is het vooral de media executive die tegenwoordig de pluim op haar spreekwoordelijke hoed mag steken. Al mijn vragen worden, ongeacht de eenvoud ervan, met veel plezier beantwoord, ik mag meetings bijwonen waarvan ik veel opsteek, en er worden mij taken toegewezen die gevarieerd zijn en, tegen mijn verwachtingen in, niet louter met research te maken hebben.
Maar wat mij vooral opvalt is de werksfeer daar. Ondanks zijn 74 werknemers lijkt These Days een vrij gezellige onderneming, met een heel open collegiale sfeer. Na de interne mailing over mijn aankomst, kwamen minstens 20 collega's goeiedag zeggen. Voor een praatje zijn ze altijd te vinden, en in mijn afdeling, strategie, wordt er via een snuifje humor de sfeer er goed ingehouden.
Ik heb mij zeker nog niet berouwd om mijn keuze, ondanks het Antwerpse accent. Na vier dagen kan ik nog geen goed oordeel geven over de stage, maar als het zo doorgaat als deze week, kan ik al op zijn minst niet zeggen dat ik mij zal vervelen. Het voelt (nog) niet als werk aan, maar eerder als een kans om mij te bewijzen. En mijn begeleidster momenteel voelt op voorzichtige maar zeer redelijke manier aan wat ik aankan, wat ze mij kan geven. En dat schept vertrouwen voor het verdere leerproces dat mij ongetwijfeld een enorme surplus zal geven aan vertrouwen en kennis op vlak van interactieve media. Zoals het hoort bij een stage, dus.
These Days is een reclamebureau dat in handen is gevallen van een internationaal bureau, namelijk Wundermann. Die overname is nog niet zo lang geleden gebeurd, waardoor nu vooral de voordelen merkbaar zijn. Het netwerk stelt heel wat middelen ter beschikking, zoals vele online toepassingen als Forrester research, enz... tegen spotprijzen. Daardoor kom je als Arteveldestudentje ook wel in een heel luxueuze werkomkadering terecht.
These Days is een full servicebureau. Niet speciaal, ware het niet dat het interactie als het Ware Geloof wordt beschouwd, en als specialisatie wordt toegepast. En dat is de trend die tegenwoordig het meeste opgang kent, en waar ik mij ook geheel in kan vinden.
Genoeg lof over omkadering. De begeleiding verdient ook vermelding. Hoewel Gio Canini mijn stagementor is, kan hij in de functie van CEO van het bedrijf mijn handje niet vasthouden. Hier is het vooral de media executive die tegenwoordig de pluim op haar spreekwoordelijke hoed mag steken. Al mijn vragen worden, ongeacht de eenvoud ervan, met veel plezier beantwoord, ik mag meetings bijwonen waarvan ik veel opsteek, en er worden mij taken toegewezen die gevarieerd zijn en, tegen mijn verwachtingen in, niet louter met research te maken hebben.
Maar wat mij vooral opvalt is de werksfeer daar. Ondanks zijn 74 werknemers lijkt These Days een vrij gezellige onderneming, met een heel open collegiale sfeer. Na de interne mailing over mijn aankomst, kwamen minstens 20 collega's goeiedag zeggen. Voor een praatje zijn ze altijd te vinden, en in mijn afdeling, strategie, wordt er via een snuifje humor de sfeer er goed ingehouden.
Ik heb mij zeker nog niet berouwd om mijn keuze, ondanks het Antwerpse accent. Na vier dagen kan ik nog geen goed oordeel geven over de stage, maar als het zo doorgaat als deze week, kan ik al op zijn minst niet zeggen dat ik mij zal vervelen. Het voelt (nog) niet als werk aan, maar eerder als een kans om mij te bewijzen. En mijn begeleidster momenteel voelt op voorzichtige maar zeer redelijke manier aan wat ik aankan, wat ze mij kan geven. En dat schept vertrouwen voor het verdere leerproces dat mij ongetwijfeld een enorme surplus zal geven aan vertrouwen en kennis op vlak van interactieve media. Zoals het hoort bij een stage, dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)